Σε κάθε κράνος θα είναι χαραγμένα συμβολικά στοιχεία ή λέξεις που αντιπροσωπεύουν το άτομο στο οποίο ανήκει το αντικείμενο. Το Φθινόπωρο του 2023 όλα τα κράνη θα εκτεθούν σε μία ενιαία έκθεση στον χώρο του Ίρις. Στη συνέχεια, όλα τα κράνη θα μοιραστούν στους εμπλεκόμενους εργάτες –που θα τα κρατήσουν ως ανάμνηση αυτού του γιγαντιαίου έργου–, αποτελώντας τμήματα του μνημείου στην κοινότητα.
Το έργο στοχεύει στη δημιουργία ενός εφήμερου μνημείου για τους ανθρώπους που εργάστηκαν και εργάζονται στην Ελευσίνα. Αυτό το τεράστιο συλλογικό πορτρέτο δεν είναι φτιαγμένο από ένοπλους στρατιώτες που προετοιμάζεται για πόλεμο. Αυτός ο στρατός είναι φτιαγμένος για να αντιπροσωπεύει τους ανθρώπους που έχουν σφυρηλατήσει με τη δουλειά τους, τη σωματική τους προσπάθεια και τη ζωή τους τη σημερινή εικόνα του τόπου όπου κατοικούν. Το έργο διερωτάται ποια είναι η αξία του πολιτισμού σήμερα σε μια βιομηχανική πόλη όπως η Ελευσίνα. Η μεγάλη εγκατάσταση τοποθετείται απέναντι σε αυτή την ερώτηση, προβάλλοντας τα ίδια τα αποτελέσματα του κόπου χιλιάδων ανθρώπων τις τελευταίες δεκαετίες ώστε να μετατραπεί μια γεωργική γη σε μια περιοχή αφιερωμένη στη βιομηχανική παραγωγή, και στις πολλές επιπτώσεις για την κοινωνία που έχει αυτός ο μετασχηματισμός στην εποχή μας.
Το κράνος λειτουργεί στην εγκατάσταση ως συμβολικό στοιχείο, καθώς σε όλες τις βιομηχανικές δραστηριότητες χρησιμοποιούνται προστατευτικά αντικείμενα, όπως γυαλιά, μπότες, γάντια και ιδιαίτερα κράνη, αλλά ειδικά αυτό το αντικείμενο χρησιμοποιείται από εργαζομένους σε όλους τους τομείς. Λειτουργώντας ως το αντιπροσωπευτικό στοιχείο του έργου, δημιουργείται ένα χειροποίητο αντικείμενο φτιαγμένο από πηλό με αναφορά, πέρα από τον βιομηχανικό σχεδιασμό, και στα καθημερινά και τελετουργικά αντικείμενα της αρχαιότητας που βρέθηκαν στο νεκροταφείο της Ελευσίνας. Συνδέει έτσι το βιομηχανικό παρόν και παρελθόν της πόλης με την αρχαία ιστορία της.
