Τον περασμένο Μάιο πραγματοποιήθηκε, στην Ελευσίνα, το πρώτο μέρος της 3ης έκδοσης του προγράμματος καλλιτεχνικής φιλοξενίας Μυστήριο 19 Visual Arts Initiator III – Αλλά μην το πεις σε κανέναν. Πέντε ανερχόμενοι καλλιτέχνες επιλέχθηκαν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα, και πέντε διεθνείς προσκεκλημένοι δημιουργοί εμπνεύστηκαν από τα Ελευσίνια Μυστήρια, αφουγκράστηκαν την πόλη και τα ερεθίσματά της, μυήθηκαν ο ένας από τον άλλον, πειραματίστηκαν και παρουσιάζουν δέκα πρωτότυπα έργα σε συνδιαλλαγή μεταξύ τους, υπό την καθοδήγηση της διεθνώς αναγνωρισμένης επιμελήτριας Joanna Warsza.
Λίγα λόγια για τους πέντε διεθνείς προσκεκλημένους δημιουργούς :
Joanna Warsza
Η Joanna Warsza είναι ανεξάρτητη επιμελήτρια, εκδότρια, συγγραφέας τέχνης και εκπαιδευτικός. Συν-επιμελήθηκε το Πολωνικό Περίπτερο στην 59η Μπιενάλε της Βενετίας το 2022 με το έργο της Małgorzata Mirga-Tas, της πρώτης Ρομά καλλιτέχνιδας που συμμετείχε σε εθνικό περίπτερο. Από το 2014, η J. Warsza είναι διευθύντρια προγράμματος του CuratorLab στο Konstfack University of the Arts. Έχει επιμεληθεί πολυάριθμες μπιενάλε, city projects , εκθέσεις και συνέδρια, όπως η 7η Μπιενάλε του Βερολίνου (ως συνεργαζόμενη επιμελήτρια) ή το Public Art Munich 2018. Το έργο της J. Warsza εδράζεται στο σημείο συνάντησης μεταξύ τέχνης και δημόσιου χώρου, ασχολούμενη με θέματα όπως οι αριστερές φεμινιστικές ιστορίες, η από-αποικιοποίηση στην Ανατολική Ευρώπη, τα έργα μνήμης, οι αιχμές της τέχνης, ο ακτιβισμός, η πολιτική επιθυμία και η επιτέλεση, οι εφαρμοσμένες γνώσεις και τα ζητήματα ασυμμετριών στις κοινωνικά εμπλεκόμενες πρακτικές. Με το υπόβαθρό της στις σπουδές φύλου και στις σπουδές επιτέλεσης, υιοθετεί συχνά μια δραματουργική προσέγγιση στη διοργάνωση εκθέσεων, όπου ο χρόνος ή το πλαίσιο έχουν τόσο μεγάλη σημασία όσο και ο χώρος και η μορφή. Κατάγεται από τη Βαρσοβία και ζει στο Βερολίνο.
Heidi Voet
Ζει και εργάζεται στην Ταϊπέι και στις Βρυξέλλες. Μέσω της διεπιστημονικής πρακτικής της η Heidi Voet ασχολείται με τη θέση του ατόμου στις σύγχρονες κοινωνίες και την θέση του μέσα σε πολιτισμικές, ιστορικές και οικουμενικές αφηγήσεις. Η διασύνδεση αυτών των στοιχείων αναδεικνύεται στην πρακτική της μέσω χρήσης καθημερινών αντικειμένων που τοποθετούνται σε εγκαταστάσεις, γλυπτά και περφόρμανς μεγάλης κλίμακας, δημιουργώντας δεσμούς μεταξύ του μεμονωμένου αντικειμένου, του ατόμου και των ευρύτερων οντοτήτων. Με γνώμονα τη διαπολιτισμική εμπειρία της από τη διαμονή της τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία, τα μαζικά παραγόμενα αντικείμενα ανακατασκευάζονται, αντιγράφονται ή χτίζονται, ως ένας τρόπος να μεταφερθεί η κατανομή των πολιτιστικών κληρονομιών, των συστημάτων αξιών και του χρόνου. Με μια χιουμοριστική και παιχνιδιάρικη προσέγγιση, η Heidi Voet δημιουργεί πολυεπίπεδες εικόνες που εκθέτουν τις ιδιότητες της σημερινής υλικής κουλτούρας, αμφισβητώντας παράλληλα τα σταθερά συστήματα εξουσίας στα οποία εντάσσονται. Η Heidi Voet εξέθεσε πρόσφατα σε ατομικές εκθέσεις στο Project Fulfill Art Space Taipei (TW, 2020), Sint-Lukas gallery Brussels (B, 2018), BANK Shanghai (CN, 2015), FLACC Genk (B, 2009). Συμμετείχε επίσης σε ομαδικές εκθέσεις όπως Beaufort21 Triennale (B, 2021), Unfolding: Fabric of our life, CHAT Center for Heritage, Art and Textile Hong Kong (HK, 2019), PLAY, Kortrijk (B, 2018), How beautiful it is and easily it can be broken, S.M.A.K. Ghent (B, 2017), Why not ask again? 11η Μπιενάλε της Σαγκάης, Σαγκάη (CN, 2016)- The Morality Reflex, CAC Center for Contemporary Art Vilnius (LT, 2016), και Un-Scene, Wiels Brussels (B, 2008).
Άγγελος Πλέσσας
Ο Άγγελος Πλέσσας ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Κύμης. Είναι καλλιτέχνης, εκπαιδευτικός, επιμελητής και ιδρυτής του ανεξάρτητου καλλιτεχνικού χώρου P.E.T. Projects στην Αθήνα. Το έργο του διερευνά την αμφίσημη προσέγγιση της πνευματικότητας με την τεχνολογία εμβαθύνοντας σε ένα ευρύ σύνολο κοσμολογιών, ενεργοποιώντας τρόπους κοινοτικής διασύνδεσης, κοινωνικές σχέσεις και
σημειολογία αρχαίων και κυβερνητικών κόσμων. Οι δραστηριότητες του Πλέσσα γίνονται τεχνοσαμανικές περφόρμανς μέχρι καλλιτεχνικές διαμονές- από αυτοεκδόσεις μέχρι διαδραστικούς ιστότοπους- από παπλωματοποιημένα γλυπτά μέχρι εγκαταστάσεις νέον. Τα τελευταία χρόνια, έχει οργανώσει τις ετήσιες, εβδομαδιαίες συναντήσεις της Αιώνιας Αδελφότητας/Αδελφότητας του Διαδικτύου και του Πρωτοκόλλου Πειραματικής Εκπαίδευσης σε διάφορα απομακρυσμένα μέρη του κόσμου. Το έργο του έχει εκτεθεί διεθνώς, όπως στην πρόσφατη 8η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, στη 13η Μπιενάλε Gwangju, Νότια Κορέα, στην documenta 14, τόσο στο Κάσελ όσο και στην Αθήνα, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο Σικάγο, στο Jeu de Paume, Παρίσι, στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ και στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα. Ο Πλέσσας είναι απόφοιτος του Ιδρύματος Fulbright και του έχει απονεμηθεί το Βραβείο ΔΕΣΤΕ το 2015.
Susan Philipsz
Η Susan Philipsz γεννήθηκε στη Γλασκώβη της Σκωτίας το 1965. Η Philipsz ζει και εργάζεται στο Βερολίνο.Το έργο της Philipsz εξερευνά τις ψυχολογικές και γλυπτικές διαστάσεις του ήχου, με ηχογραφήσεις της φωνής της και ερευνητική δράση πάνω σε μια ποικιλία επεξεργασμένων μουσικών συνθέσεων. Ενδιαφέρεται για τη δύναμη του ήχου να πυροδοτεί συναισθήματα, η Philipsz ανταποκρίνεται
στην αρχιτεκτονική και την ιστορία των χώρων στους οποίους εγκαθίστανται τα έργα της. Τα έργα της προκαλούν ενδοσκόπηση και εξέταση προσωπικών και συλλογικών αναμνήσεων, απωλειών και λαχτάρων. Η Philipsz έλαβε πτυχίο BFA στη γλυπτική από το Duncan of Jordanstone College στο Dundee της Σκωτίας το 1993 και μεταπτυχιακό τίτλο MFA από το University of Ulster στο Belfast το 1994. Τα βραβεία της περιλαμβάνουν την αναγόρευσή της σε Επίτιμο Διδάκτορα Νομικής του Πανεπιστημίου του Dundee, Σκωτία (2017), το βραβείο Turner (2010), τη βραχεία λίστα για το βραβείο Glenfiddich Spirit of Scotland (2010), την καλλιτεχνική διαμονή στο Kunst-Werke Berlin (2002) και την υποτροφία MoMA PS1 (2000). Έχει πραγματοποιήσει σημαντικές εκθέσεις στο Hamburger Bahnhof (2014), Museum of Modern Art (2013), Carnegie Museum of Art (2013), documenta 13 (2012), Museum of Contemporary Art, Chicago (2011), Institute of Contemporary Art, London (2008), 55th Carnegie International (2008) και Skulptur Projekte, Muenster (2007).
James Bridle
Ο James Bridle είναι συγγραφέας, καλλιτέχνης και τεχνολόγος. Τα έργα του έχουν ανατεθεί από γκαλερί και ιδρύματα και έχουν εκτεθεί σε όλο τον κόσμο και στο διαδίκτυο. Τα κείμενά του για τη λογοτεχνία, τον πολιτισμό και τα δίκτυα έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες όπως το Wired, το Atlantic, το New Statesman, ο Guardian και οι Financial Times. Είναι συγγραφέας των βιβλίων “New Dark Age” (2018) και “Ways of Being” (2022), ενώ έγραψε και παρουσίασε το “New Ways of Seeing” για το BBC Radio 4 το 2019. Το έργο του μπορείτε να το βρείτε στη διεύθυνση http://jamesbridle.com.
Γιώργος Σαπουντζής
Ο Γιώργος Σαπουντζής γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα, ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου και Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Το πολυμεσικό έργο του Σαπουντζή καταπιάνεται με δημόσιες και ιδιωτικές περιοχές, έχοντας συχνά ως αφετηρία δημόσια μνημεία και καθημερινές εικόνες, αντικείμενα που αντιπροσωπεύουν κάποια πτυχή της συλλογικής και προσωπικής μνήμης. Στον πυρήνα των περισσότερων έργων του βρίσκονται γλυπτικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν υλικά όπως φύλλα και ράβδους αλουμινίου, πολύχρωμα υφάσματα, καρφίτσες, κόμπους και ιμάντες. Μέα από την καθημερινή του συνάντηση με τα υλικά και τα αντικείμενα που συναντά στις διαδρομές του, ανασυνθέτει έτσι τα έργα του, τη σκηνογραφία μιας πόλης. Κτίρια, μηχανές, σώματα, όλα παράγουν ενέργεια, θερμότητα και μόνο η ρευστότητα των αναμνήσεων διασώζει την προσωπική του αφήγηση. Το κλειστό νευρικό σύστημα της πόλης με τις αμέτρητες εικόνες σε υψηλή ανάλυση κυριαρχεί και επιβάλλεται. Μέσα σε αυτή την αφιλόξενη συνθήκη, η αφηρημένη εικόνα προηγείται ως επιτακτική ανάγκη. Πρόσφατες ατομικές εκθέσεις περιλαμβάνουν τις: Freymond-Guth Fine Arts, Ζυρίχη (2015), Barbara Gross, Μόναχο (2014), Arnofini Gallery, Μπρίστολ (2013), Isabella Bortolozzi, Βερολίνο (2011), Simone Subal Gallery, Νέα Υόρκη (2011). Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις σε μουσεία και ιδρύματα όπως οι 57. La Biennale die Venezia (2017), Kunsthaus Hamburg (2015), The Kitchen, Νέα Υόρκη (2014), Frankfurter Kunstverein, Φρανκφούρτη/Μάιν (2013), Centre Pompidou, Παρίσι (2013), Kunsthaus Bregenz, Αυστρία (2012), Louisiana Museum of Modern Art, Κοπεγχάγη, Δανία (2012), Kunstverein Bonn, Γερμανία (2012). Εκπροσωπείται από τις γκαλερί Barbara Gross στο Μόναχο, Freymond-Guth Fine Arts στη Ζυρίχη, Ελένη Κορωναίου στην Αθήνα, Simone Subal Gallery στη Νέα Υόρκη.
Διάβασε περισσότερα για το Μυστήριο 19 Visual Arts Initiator ΙΙΙ εδώ.
