Ο Ανδρεάδης, ο Ελευσίνιος μύθος, η Δήμητρα, η Κόρη, το τσιμέντο, το μελίσσι από κάλυκες, οι άγνωστοι μετανάστες, ο Σικελιανός, η σιωπή, το χθόνιο και το διυλιστήριο, το Τελεστήριο και η Παναγίτσα, είναι οι λέξεις που συνυπάρχουν σαν από μια τυχαιότητα στο σώμα της Ελευσίνιας γης αλλά στον παρόντα χρόνο γίνονται τα εργαλεία και τα μέσα στην στοχαστική αναζήτηση των νέων δημιουργών.
Στον γεμάτο μνήμες και συμβολισμούς πολιτιστικό χώρο Λεωνίδας Κανελλόπουλος, οι καλλιτέχνες επιχειρούν μια πολυεπίπεδη ανάγνωση της ιστορικής και σύγχρονης πλευράς της Ελευσίνας, από τις αρχαιότητες έως το βιομηχανικό παρελθόν και την κοινωνία, επιδιώκοντας νέες ερμηνείες στο πολιτιστικό τοπίο της πόλης.
Η έκθεση ανοίγει ένα παράθυρο στο μέλλον μέσα από τους θυλάκες του παρελθόντος, ενώ ταυτόχρονα συνομιλεί με τις χαμένες προσδοκίες αλλά και τις μεταβολές του σήμερα μέσα από την συνεχή προσπάθεια ανανέωσης των αισθητικών μορφών.
