ΘΕΜΑ: Εκδηλώσεις
Στις 21 Ιουνίου 1985, η Αθήνα άνοιγε τις πύλες της για να υποδεχθεί ορισμένους από τους πιο πρωτοπόρους και επιφανείς Ευρωπαίους καλλιτέχνες και σχήματα της εποχής και ο θεσμός που έμελε να γίνει ο μακροβιότερος και πλέον ισχυρός θεσμός της ευρωπαϊκής πολιτιστικής πολιτικής, η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, γεννιόταν.
Μετά την Αθήνα ακολούθησαν η Φλωρεντία το 1986, το Άμστερνταμ το 1987, το Βερολίνο το 1988, το Παρίσι το 1989, η Γλασκώβη το 1990, το Δουβλίνο το 1991 και μια σειρά πόλεις σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ιδέα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ανήκει στη Μελίνα Μερκούρη και πρεσβεύει ότι το πλησίασμα των λαών της Ευρώπης και συνεπώς, η ευρωπαϊκή ενοποίηση, στηρίζεται στην κατανόηση του πλούτου, της ποικιλίας και της διαφορετικότητας καθώς και των κοινών χαρακτηριστικών των διαφορετικών πολιτισμών της Ευρώπης. Έτσι, 30 χρόνια αργότερα, η ιδέα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης παραμένει όχι απλά επίκαιρη, αλλά αποκτά μάλλον επιτακτικό χαρακτήρα.
Ανταποκρινόμενος σε αυτή την πρόκληση, ο Σπύρος Μερκούρης, αδερφός της Μελίνας Μερκούρη και Διευθυντής της Αθήνας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 1985, πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει αυτή τη διημερίδα, προσκαλώντας τους επικεφαλής πολλών Πολιτιστικών Πρωτευουσών προηγούμενων ετών καθώς και εκπροσώπους των Ελληνικών πόλεων που έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους να διεκδικήσουν τον τίτλο για το 2012.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης είχαμε την ευκαιρία να συμμετάσχουμε σε ένα γόνιμο προβληματισμό γύρω από το ρόλο και την εξέλιξη του θεσμού και να ανταλλάξουμε απόψεις με συναδέλφους από τις άλλες ελληνικές πόλεις που διεκδικούν τον τίτλο αλλά και συναδέλφους από την Ευρώπη με εμπειρία στο θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης και σε ζητήματα ευρωπαϊκής πολιτιστικής πολιτικής όπως ο Bob Palmer, ο Ιngo Weber, Yvonne Felman κ.α.
