14.06.2022
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 10 Ιουνίου το Μυστήριο 19_Η Μύηση ως Διαδικασία, που διοργάνωσε η 2023 Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης σε συνεργασία με την Delta Pi Productions & Arts Management.
Από τις 18 Μαΐου έως τις 10 Ιουνίου, έξι καλλιτέχνες με έντονη παρουσία στην Ελλάδα και το εξωτερικό ήρθαν στην Ελευσίνα, στο πλαίσιο του προγράμματος καλλιτεχνικής φιλοξενίας Visual Arts (V.A.) Initiator, εμπνεύστηκαν από τον τόπο και τους κατοίκους του και δημιούργησαν έργα -καρπούς αυτής της συνδιαλλαγής, αναδεικνύοντας τη σπάνια ποικιλομορφία της πόλης.
Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του προγράμματος της έκθεσης διαδραματίζουν ως μέντορες τρεις διακεκριμένοι φορείς του κλάδου της καλλιτεχνικής φιλοξενίας (artistic residency). Πρόκειται για τους Yellow Brick, Eight/Το Οχτώ και Snehta Residency, που συνεισφέρουν μέσω του ανθρώπινου δυναμικού και της τεχνογνωσίας τους, με μια σειρά διαδικασιών, θεματικών, ποιητικών αποχρώσεων και μεθοδολογίας στη δημιουργική διαδικασία.
Λίγα λόγια για την έκθεση:
Το πρόγραμμα Visual Arts (V.A.) Initiator, που πραγματοποιήθηκε για δεύτερη φορά, έρχεται να μυήσει νέους εικαστικούς στην τέχνη της in situ εγκατάστασης και της site-specific performance, υπό την εποπτεία μιας επιμελητικής ομάδας, και να τους δώσει την ευκαιρία να πειραματιστούν με έργα μικρής και μεσαίας κλίμακας. Το πρόγραμμα δημιουργεί τις απαραίτητες συνθήκες, ούτως ώστε οι φιλοξενούμενοι καλλιτέχνες να αναπτύξουν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Ελευσίνα, μια στενή σχέση με την πόλη, να την αφουγκραστούν, να αντιδράσουν στα ερεθίσματά της και να την ξανασυστήσουν μέσα από τις καλλιτεχνικές τους δημιουργίες.
Μάθετε περισσότερα εδώ.
Η Αιμιλία Λιόντου επέλεξε το Πρώην καφέ/μπαρ “IRIS” για το έργο της «Stepping Stones»
Σε μια προσπάθεια να ανακτήσει τις μνήμες της πολυεπίπεδης ιστορίας της πόλης, η Αιμιλία ανακαινεί ένα μέρος από το δάπεδο του παλιού club IRIS, ορόσημου της πόλης της Ελευσίνας μέχρι την αρχή αυτής της χιλιετίας, δίπλα στην ακτή. Σε μια in-situ εγκατάσταση κατασκευἀζει ένα “μωσαϊκό” με υλικό που συνέλεξε από το club, την παραλία και την πόλη. Η Αιμιλία ενδιαφέρεται για μια χειρονομία ενός χτισίματος πάνω σε ερείπια, χειρονομία που επιδιώκει τη διεκδίκηση του χρόνου και του τόπου τους.
Η Πέγκυ Ζάλη παρουσίασε το έργο της «Γυναικείοι Ψίθυροι (1984-1985)» στον Δημόσιο χώρο δίπλα στη “Νέα Μαρίνα” (παγκάκι)
Το έργο Γυναικείοι Ψίθυροι (1984-1985) έχει ως αναφορα το μοναδικό ελευσίνιο ανεξάρτητο φεμινιστικό περιοδικό με τον ομοτιμο τίτλο. Στο εισαγωγικό κείμενο του πρώτου τεύχους οι τρεις γυναίκες περιγράφουν το τρόπο και την ανάγκη που τους δημιουργήθηκε για να ξεκινήσουν ένα φεμινιστικό έντυπο στην Ελευσίνα, ενώ ήταν καθισμένες σε ένα παγκάκι. Η εγκατάσταση Γυναικείοι Ψίθυροι (1984-1985) αποτελείται από ένα μεταλλικό γλυπτό, πλάτη για ένα παγκάκι, αυτοκόλλητα από τα γραφικά του εντύπου και tags με τα ονόματα των γυναικών που το εξέδιδαν καθώς και φράσεις από το έντυπο.
Η Ξύλινη προβλήτα δίπλα στη “Νέα Μαρίνα” φιλοξένησε το έργο του Τίμοθυ Λασκαράτου, με τίτλο «What a lovely spot»
Ορίζοντας ως σημείο εκκίνησης ένα ρομαντικό τόπο συνάντησης στην ακτή της Ελευσίνας, ο Τίμοθυ με την ομάδα Cultterra συν-γράφουν και ερμηνεύουν ένα πιθανό σενάριο αγάπης. Χειρονομίες επούλωσης και διεκδίκησης συγκροτούν το έργο του Τίμοθυ, ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως καλλιτέχνης, κηπουρός και περιπατητής. Το ‘what a lovely spot’ παίρνει μορφή μέσω χειρονομιών – μίας in-situ εγκατάστασης, της συνεργατικής έκδοσης με την Πέγκυ Ζάλη και μιας διαδικασίας φύτευσης και μεταφύτευσης.
Η Kamila Szejnoch παρουσίασε την εγκατάσταση «Temple” στην παραλία Φονιά
Η ιδέα του Temple εισάγεται με την ανακαίνιση ενός παλαιού δοκιμαστηρίου – τόσο όσον αφορά τη μορφή του όσο και τη λειτουργία του. Σε όλον τον κόσμο μπορούμε να συναντήσουμε διαφορετικών ειδών μικρών εκκλησιών που φέρουν συγκεκριμένους αισθητικούς κανόνες. Η εγκατάσταση Temple εμπνέεται από τις μικρές Ελληνικές εκκλησίες, “παρεκκλήσια”, τα οποία συναντάμε στα όρια των δρόμων ή κοντά στα κτίρια, όπως νοσοκομεία, στρατόπεδα ή μικρές επαύλεις. Η μορφή της εγκατάστασης είναι μία έκφραση ενός συμπλέγματος πεποιθήσεων, μίας ερμηνείας εκ νέου των ήδη υπαρχόντων εκκλησιών.
Η Ελένη Μυλωνά επέλεξε την παραλία κάτω από το πρώην “Αναψυκτήριο” για το έργο της «Ελευσίνα: Τρία μικρά βήματα λοξά εμπρός και δύο λοξά πίσω»
Μέσα από το βλέμμα της ξένης, το ‘Ελευσίνα: Τρία μικρά βήματα λοξά εμπρός, και δύο λοξά πίσω’, προτείνει τη δημιουργία ηχοτοπίων και οικοτοπίων, ατμόσφαιρας, αισθήσεων, και εικόνων, με βάση την πόλη της Ελευσίνας και τις αντιθέσεις της. Αποσπασματικές ματιές στη μνήμη και την ιστορία, το δημόσιο και το ιδιωτικό, δυστοπίες και φαντασιώσεις αποτελούν το βασικό αφήγημα της ζωντανής ηχητικής περφόρμανς.
Η Πλατεία “Αναψυκτηρίου” (Πλατφόρμα) φιλοξένησε το έργο της Μαρίας Νικηφοράκη «Skywaver»
Μια χορογραφία του ουρανού. Ενας γητευτής των φιδιών, ένα μελαγχολικό τραγούδι πλοίου, μια διατύπωση της ιστορίας των σωμάτων με κύματα.
Info
Ημερομηνίες Προγράμματος Φιλοξενίας: 18/05 – 10/06/2022
Εγκαίνια – Περιπατητική ξενάγηση: Παρασκευή 10 Ιουνίου στις 19.00
Εκκίνηση: Παραλία Ελευσίνας, Νέα Μαρίνα (Κανελλοπούλου 32, Ελευσίνα)
Συντελεστές
Μέντορες & Συν-επιμελητές: Yellow Brick, Το Οχτώ/Eight, Snehta Residency
Σχεδιασμός-Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνος Σακκάς
Τεχνική Διεύθυνση: Βασίλης Σάλτας
Επιμέλεια περιεχομένου & Συντονισμός Επιμελητών: Ραλλού Αβραμίδου
Συντονισμός Καλλιτεχνών & Καλλιτεχνικών Δράσεων: Αναστασία Τσοπελάκη
Οργάνωση Παραγωγής: Άννα Βακόντιου, Κατερίνα Κάζου
Οργάνωση-Εκτέλεση Παραγωγής: Delta Pi
Οπτικοακουστική Καταγραφή Προγράμματος: The Arch Labyrinth
Οπτικοακουστικό Προωθητικό Υλικό: Parasol, Σκηνοθεσία: Πάνος Κωστούρος
